مخ کارگردان های ایرانی داره یواش یواش یخ میزنه و از حرکت می ایسته!نمیدونم به حال سینمایی که بهترین فیلمش به رنگ ارغوان شده باید افسوس خورد یا خندید،شانس آوردیم فرخ نژاد سیمرغ نگرفت
نمیخوام حاتمی کیا و خیلی دیگه از کارگردان های ایرانی رو با مثلا اسکورسیزی و جی جی آبراهام و کامرون مقایسه کنم ولی واقعا خیـــــــلی فاصله افتاده بین سینمای ما و جهان(فقط از جنبه ی تفکر و ایده و خلاقیت،امکانات و بودجه و تکنولوژی بماند)
شاید اگر همون پنج سال پیش بدون های و هو اکران میشد جذابیت بیشتری میداشت تا اینکه پنج سال الکی مثل بادکنک بادش بکنن بعد بری سینما ببینی هیچی نیست
ولی هنوزم میشه به این سینما امیدوار بود...
پ.ن:
اینها صرفا نظرات شخصی من بود و لا غیر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر