...


چه فرق میکند؟!

سر به سینه ات بکوبم

یا

در سایه ات بنشینم

تو

همیشه

هستی

همچون

یک

دیوار

۵ نظر:

رها گفت...

بزم بي روح جهان هرگز طرب انگيز نيست
ساقي اين بزم را از قتل ما پرهيز نيست
گوش كن در زير سقف نيلگون تا بشنوي
غير فرياد اسير و نعره ي
چنگيز نيست
جام پيروزي به جز روزي به دست جم نماند
بوسه ي شيرين دمادم قسمت پرويز نيست
غير خار نامرادي نيست در اين شوره زار
جست و جو ها كرده ام يك گوشه اش

مثل هميشه زيبا نوشتين .
مؤفق و شاد باشي

masy گفت...

زیادی بهش تکیه نکن
محکم ترین دیوار ها هم گاهی فرو میریزن

سمیه گفت...

بقول بچه ها:
حالا چه خیالیه زیر سایه دیوار؟ بیا بشین زیر سایه درخت ... درخت هم نبود یه چتر گیر بیا از هر طرف که خورشید تابید می تونی استفاده کنی. تازه همیشه سایه داری نیازی هم نیست خودت رو تکون بدی...
.
.
. پوینده و پاینده باشی

عليرضا گفت...

سلام سمیه خانوم

چه فایده آخه؟ هرجا بشینی بازم اون دیوار هست سر جاش

ناشناس گفت...

دیوارها همیشه هستند و باید باشند. تو هم دیوار کس دیگه ای می شی. مهم اینه که روی این دیوارها یادگاری خوب نوشت و گذشت!

نازی