روزنگار 1388/7/30



آخه مغز یه آدم چقدر میتونه فسیل شده باشه
انــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــقدر فسیل
که هنوزم داره مثل سی چهل سال پیشش فکر میکنه؟!؟!؟
وا مصیبتا
پروردگارا خودمان را فسیل بگردان ولی مغزمان را نه
لطفا!
آمین


پ.ن:

این حاجی هم که پونصد سال پیش دو ترم زبان خونده کشته مارو،اون روز تعمیرکار خارجی دستگاه وقتی داشت میرفت برگشت به فارسی روون گفت حاج آقا خداحافظ،حاجی هم با لهجه ی کاملا فارسی گفت:BYE!
دیروزم باز وقتی یارو داشت میرفت حاجی برگشت گفت:SEE YOU LATER
یارو هم گفت:انشاالله!!
من فقط دیدم همکارم از زور خنده بنفش شده،خودمم که الان دو سه روزه تو خوابم دارم میخندم دیگه روده هام و دیافراگمم کشش نداره
اینارو اینجا نوشتم بلکه یه ذره تخلیه بشم کمتر بخندم ولی ظاهرا فایده نداره باید دورش بگذره

۵ نظر:

قاصدک گفت...

اولا : آمـــین

دوما :
خیلی باحال بود
=))
کلی خندیدم

شهرام بیطار گفت...

خوب این که نشون دهنده پیشرفت حاجی تون بوده که : دی
عکسش هم خیلی جالبه




با درود و سپاس فراوان : شهرام

آقا جون هر کی دوست داری این کد تصویری رو بردار

عليرضا گفت...

کد تصویری چیه شهرام جون من نمیدونم بگو تا برشدارم؟!؟!

رها گفت...

دوستي را بايد از كوير آموخت كه به عشق خورشيد از دريا بودن گذشت.
خيلي بامزه بود.مرسي كه شادم كردين.
از اينكه بهم سر زديد ممنونم.خوشحالم كرديد.
موفق و شاد باشي.

آیسان گفت...

مغز منم فسیل شده به خدا