بيــا امشب اي ساقـــي خوشمرام////بريـــز از سبويـت شـرابي به جام
شرابـــــي كه كار مسيحـــا كنـد//// به يـك جرعه، صد مُرده احيا كند
بيا امشـــب از ايــن سراي غرور////ببر سـرخوشـان را به ملك حضور
خيـــالات خـــام از ســر ما ببـر ////ز ما هستـــي ما بـه جامـــي بخر
بيا نغمــــه اي آشــــنا سـاز كن ////سماعـــي قلنـــدر وش آغاز كن
نظــر كن به جـــمع خراباتيـــان ////كه دارنـــد نفــرت ز نام و نشان
به اين باده نوشـــان بي سيم و زر////كه سازنـــد اكسيـــر، با يك نظر
به اين پاكبـــازان پشمـــينه پوش ////بريـــده ز دنيـــا و خانه به دوش
گدايـــان از جـــام جم بي نيــاز //// زده پشـــت پا بـر فـــرود و فراز
به كنجـي خزيـــده ز غوغاي عام ////رمـــيده غــــزالان، ز ترس عوام
خداونـــدگارانِ عشــــق و ادب//// گريــزنده از شحـــنـه و محتسب
گروهـــي كه از شهــر، آواره اند//// به صحـــراي عشق تو بيچاره اند
بيا ساغـــرت را به گــردش درآر////ز جانــهاي خسته برون كن خمار
به اصحـــاب درد التفــــاتي نما//// كه جــــز مي نــدارد دوا درد ما
صـــلا زن كه مخمور چشم توايم//// خمـــاريم و مسحـور چشم توايم
بيــا ساقـــي آباد، ميخانــــه ات//// لبالـــب ز مي بــــاد، پيـمانه ات
به كف جام و در جام، آب حـيات//// بيـــا ساقي اي خضــر راه نجات
بشـوي از دل عاشقـــان زنگ غم //// مگيـــر اهل اخلاص را دستِ كم
سعـادت ننوشـد مي از اين و آن //// مگـــر بــاده از دســتِ پير مغان
س-سعادت
