tag:blogger.com,1999:blog-36699327703140952302024-03-08T10:45:23.427-08:00Observerدیر آمدی،دیر تر از آنچه فکر میکنی آمدی،سهراب تو سالهاست که مرده،نوش دارو را هم خودت بخور...عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.comBlogger103125tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-6064624262738782572011-01-25T06:54:00.000-08:002011-01-25T06:56:16.681-08:00روزنگار 5/11/89<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />تــو بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــزرگــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی؟<br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-70211544248594392522011-01-14T10:00:00.000-08:002011-01-14T10:06:23.965-08:00روزنگار 24/10/89<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />چند روز پیش<br /><br />دم صبح<br /><br />از کنار خودم گذشتم<br /><br />چشم در چشم<br /><br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-45275668024866656932010-12-31T08:29:00.000-08:002010-12-31T11:56:57.064-08:002011/1/1 Diary<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br /><span id="result_box" class="" lang="en"><span title="Click for alternate translations" class="hps">Hey</span><span class="" title="Click for alternate translations">!</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">Mr.</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">Special</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">...</span><br /><br /></span></span><span id="result_box" class="short_text" lang="en"><span title="Click for alternate translations" class="hps">Do</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">it over</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">this</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">ridiculous</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">game.</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span id="result_box" class="" lang="en"><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">This</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">is</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">a</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">fact</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">that</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">there</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">is</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">no</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">special</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">event</span><span class="" title="Click for alternate translations">.</span><br /><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">Do you see</span><span class="" title="Click for alternate translations">?</span><br /><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">No</span><br /><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">Special</span><br /><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">Event</span><br /><br /><span title="Click for alternate translations" class="hps">And</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">this</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">is the</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">beginning</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">of</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">the end of</span> <span title="Click for alternate translations" class="hps">you</span><span class="" title="Click for alternate translations">.</span></span><br /><br />tik tak tak<br /><br />tik tak tak<br /><br />tik tak tak<br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-52043782586798736142010-12-30T11:14:00.000-08:002010-12-30T11:22:03.033-08:00روزنگار 9/10/89<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />شکلات های تلخ هم<br /><br />دیگر<br /><br />اثری بر این<br /><br />سندرم خستگی مفرط<br /><br />ما<br /><br />ندارند<br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-67846321389120552902010-12-27T09:23:00.000-08:002010-12-27T09:34:20.079-08:00نشد!<div style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;">گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد<br /> بســـــــوختیم در این آرزوی خام و نشد <br /><br />به لابه گفت شبی میــــــر مجلس تو شوم <br />شدم به رغبت خویشش کمین غلام و نشد <br /><br />پیـــــــــــــام داد که خواهم نشست با رندان<br /> بشد به رندی و دردی کشیــــــــم نام و نشد <br /><br />رواست در بر اگر میطپد کــــــــــــــبوتر دل <br />که دید در ره خود تـــــــــاب و پیچ دام و نشد <br /><br />بدان هوس که به مســــــتی ببوسم آن لب لعل<br /> چه خـــــون که در دلم افتاد همچو جام و نشد <br /><br />به کــــــــــــــــــــوی عشق منه بیدلیل راه قدم<br /> که من به خویش نمودم صد اهتمــــــام و نشد <br /><br />فغان که در طلب گنج نـــــــــــــــــــامه مقصود <br />شدم خـــــــــــــــــراب جهانی ز غم تمام و نشد <br /><br />دریغ و درد که در جست و جـــــوی گنج حضور <br />بسی شـــــــــــــــــــــدم به گدایی بر کرام و نشد <br /><br />هزار حیـــــــــــــــله برانگیخت حافظ از سر فکر<br /> در آن هوس که شود آن نگــــــــــار رام و نشد<br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-30152415526609672302010-12-19T10:29:00.000-08:002010-12-19T10:32:57.414-08:00بر سر آتش غم<div dir="rtl" style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;">آه کز تاب دل سوخته جان می سوزد<br /> ز آتش دل چه بگویم که زبان می سوزد<br /><br /> یارب این رخنه ی دوزخ به رخ ما که گشود ؟<br /> که زمین در تب و تاب است و زمان می سوزد<br /><br /> دود برخاست ازین تیر که در سینه نشست<br /> مکن ای دوست که آن دست و کمان می سوزد<br /><br />مگر این دشت شقایق دل خونین من است ؟<br />که چنین در غم آن سروروان می سوزد<br /><br />آتشی در دلم انداخت و عالم بو برد<br /> خام پنداشت که این عود نهان می سوزد <br /><br /> لذت عشق و وفا بین که سپند دل من<br /> بر سر آتش غم رقص کنان می سوزد <br /><br /> گریه ی ابر بهارش چه مدد خواهد کرد ؟<br /> دل سرگشته که چون برگ خزان می سوزد <br /><br /> سایه خاموش کزین جان پر آتش که مراست<br />آه را گر بدهم راه جهان می سوزد<br /><br /><span style="font-size:85%;">ه.الف.سایه</span><br /><br /></span></div></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-19420219141289818432010-12-18T12:44:00.000-08:002010-12-18T12:57:15.543-08:00روزنگار 27/9/89<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/__o5o4Q3n_UM/TQ0edZ61eaI/AAAAAAAAATo/Cg4QqQpyfK0/s1600/koko-chimpanzee.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 292px;" src="http://2.bp.blogspot.com/__o5o4Q3n_UM/TQ0edZ61eaI/AAAAAAAAATo/Cg4QqQpyfK0/s320/koko-chimpanzee.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552127406140389794" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >انتقامی سخت خواهم گرفت<br /><br />از این بیرحم ترین مهربانان دنیا<br /><br />از این مهربان ترین بیرحمان دنیا<br /><br /><br /></span></div><div dir="rtl" style="text-align: center;"><br /></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-26219820441480274512010-12-06T08:37:00.000-08:002010-12-06T08:51:52.514-08:00روزنگار 1389/9/15<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/__o5o4Q3n_UM/TP0UoOnSI5I/AAAAAAAAATg/sFJ4_VDl3LY/s1600/9803_840.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 214px;" src="http://2.bp.blogspot.com/__o5o4Q3n_UM/TP0UoOnSI5I/AAAAAAAAATg/sFJ4_VDl3LY/s320/9803_840.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547612997340504978" border="0" /></a><br /><div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />تمام خوب های من<br /><br />شما را فرا میخوانم<br /><br />از سرتاسر هستی<br /><br />شما را فرا میخوانم<br /><br />از هر کجا که هستید<br /><br />که من میدانم یا نه<br /><br />بیایید بیایید بیایید<br /><br />که اینجا کسی عجیب<br /><br />در انتظار شماست<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-55817493563860290722010-11-21T10:38:00.000-08:002010-11-21T10:43:14.449-08:00روزنگار 1389/8/30<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />مثل شکر در آب گرم<br /><br />حلم میکنی<br /><br />مثل سوال سخت<br /><br />حلت میکنم<br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-90083262509751027582010-11-12T08:57:00.000-08:002010-11-12T09:08:15.953-08:00روزنگار 1389/8/21<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />بعضی وقتا تو زندگی به آدمایی بر میخوری که رفتارشون باعث میشه نا خود آگاه (تو دلت!) بهشون بگی:<br /><br />آخه تو اینجا چیکار میکنی؟<br /><br />رو زمین!<br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-10513603157635626742010-11-06T10:05:00.000-07:002010-11-06T13:02:02.964-07:00وقایع نگاری یک صعود از نگاه آب زر ور!<div dir="rtl" style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >(درود به تمام کوهنوردان پا خسته ی دل زنده)</span><br /></div><br /><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >پنج شنبه سیزدهم آبان هشتاد و نه<br /><br />ساعت پنج و سی دقیقه صبح :<br />من کوله به دوش در حالی که هنوز کاملا از خواب در نیامده بودم منزل را به مقصد میدان انقلاب ترک کردم.<br /><br />ساعت پنج و چهل و هفت دقیقه صبح :<br />تازه خواب از کله ام پریده و متوجه نگاه های متفاوت سرنشینان اتوبوس شدم.سعی میکنم عادی رفتار کنم و در عین حال به این فکر میکنم که دیروز همین موقع ها با چه سر و وضعی روی صندلی اتوبوس نشسته بودم و حالا...یه لبخند موزیانه و خودم رو به خواب میزنم.<br /><br />ساعت شش و سیزده دقیقه صبح :<br />فیسسسسسسسس... در اتوبوس باز میشه و میدون انقلاب، کوله رو میندازم رو دوشم و میرم که برم سر قرار.وااااای چه هوای صافی،چه آفتابی،چه خورشیدی،چه نوری... (خاک بر سرت علیرضا عینک آفتابی نیاوردی کور میشی،آخه چه میدونستم تا دیروز که هوا ابری بود)تو همین فکرا بودم که دیدم یه آقایی با کوله و تجهیزات اون طرف خیابون ایستاده،(یعنی کی میتونه باشه اینوقت صبح؟!با ماست؟مال یه گروه دیگه ست؟قیافش که خیلی آشناست!)یکی دوبار زیر چشمی نگاه کردم درست حسابی نشناختم که یه دفعه داد زد علیرضاااا(دیدی گفتم اسحاق بود دیوونه)آره اسحاق نجیبی بود که اول از همه رسیده بود.رفتم سمتش و سلام و احوال پرسی و بوس بوس ...<br /><br />ساعت شش و سی و چهار دقیقه صبح :<br />خانم محدثه پورولی (که بار اول بود میدیدمشون) از راه رسید و بعد مهدی میرزایی نون تافتون به دست آمد و بعد روح الله موسوی دوست مهدی میرزایی (که بعدا دوست من هم شد) آمد و سلام و حوال پرسی و ...<br /><br />ساعت هفت و یک دقیقه صبح :<br />سعید افروزی و میترا حاتمی هم با مینی بوس آمدند.(به! این که همون آقای راننده "نویس" خودمونه ،بزن بریم).سریع سوار شدیم و راه افتادیم به سمت جاده هراز<br /><br />ساعت نه صبح :<br />مهدی پیشنهاد یک نون و پنیر دست گرمی داد و همه موافق و مشغول شدیم به خوردن.جای دوستان خالی خوردیم و گفتیم و خندیدیدم،دلم میخواست همه میبودند در آن لحظات خوب و دوست داشتنی.خانم ها از خاطرات سفرهای قبلیشان چندتایی تعریف کردند که برای من بی تجربه خیلی جالب و شنیدنی بود سعید جان هم کروکی را نشانمان داد.<br /><br />ساعت ده و چهل و هفت دقیقه صبح :<br />رسیدیم به امام زاده هاشم که قبل از گنبد طلایی اش اتاقک های محل جمع آوری نذورات و صدقات و تابلوی تبلیغاتی (این مکان مجهز به آبگرم کن خورشیدی میباشد) اش توجه من را به خود جلب کرد.هوا سرد بود و صاف.بچه ها حال و هوایی عوض کردند و دوباره راه افتادیم.<br /><br />ساعت دوازده و بیست و هشت دقیقه ظهر :<br />از کنار روستای نوا گذشتیم و دماوند که نگاهش به ما بود و ما که نگاهمان برف بازی میکرد فارغ از هر دغدغه ای.به کارخانه آبمعدنی نوا رسیدیم و پیاده شدیم و کوله به دوش از مسیر پشتی کارخانه به سمت دشت آزو حرکت کردیم<br /><br />ساعت...<br />نه اینجا دیگر ساعت و دقیقه و ثانیه دیگر بی معنی است ، اینجا طبیعت بکر است.سپیدی برف است،صدای آب است،رد پای کبک است...<br />وای تو به من بگو کدام سیب کدام باغ را گاز زدیم که از این بهشت رانده شدیم به جهنم آهن و سیمان و امواج مغناطیسی؟؟؟به چه گناهی از مادر خود جدایمان کردند؟؟؟<br />سخت بود قدم برداشتن و بالا و پایین رفتن در برف و گل با کوله باری سنگین با پاهایی خیس و سرما زده ولی این سختی هزار بار شیرین تر از قدم زدن روی آسفالت بی روح و فشردن پدال گاز و بــــــــــــوق و ...(آهای بیخیال اینها باش فعلا یه کمی برف بخور).<br />مسیر نسبتا طولانی بود و کوله ها هم سنگین اما رسیدیم به آزو،به کلبه گلی بسیار زیبایی که پای کوه عترت و پاشویه عجیب خودنمایی میکرد.هنوز تا تاریکی فرصت مناسبی داشتیم برای جمع کردن هیزم،من و مهدی و روح الله مامور هیزم شدیم و اسحاق مامور ناهار و بقیه هم مرتب کردن کلبه.<br />هیزم به مقدار کافی جمع شد و آتش برپا شد و جوجه ها به سیخ و نهار خوردیم چه نهاری که جای همه دوستان خالی در آن ایوان زیبای گلی کنار آتش و صدای رود و دماوند پشت سر و عترت و پاشویه روبه رو که من هرچه بگویم کم گفته ام.<br />تا هوا تاریک نشده چادر ها را داخل کلبه برپا کردیم و رفتیم برای شب نشینی با آتش.<br />الحق که شب زیبایی بود،آسمان صـــــاف بدون حتی یک تکه ابر،ستاره ها را دانه دانه میشد شمرد،هوا کم کم داشت سرد و سرد تر میشد و سرعت چکه های آب از ناودان سقف کلبه کمتر.چای خوردیم و گفتیم و شنیدیم و خندیدیم.من که جدا حال و هوای خاص و عجیبی داشتم هم سرما ی هوا برایم غیر منتظره بود هم گرمای جمع کوچک دوستانه مان برایم نشاط آور بود.به هیچ چیز بیهوده ای فکر نمیکردم فقط نمیخواستم لحظه ای را ازدست بدهم مبادا بعدا حسرتش را بخورم.<br />بچه ها کم کم برای خوابیدن آماده شدند و هرکس به چادر خود رفت تا شبی سرد را تجربه کند.برای من که تجربه ی فوق العاده ای بود خوابیدن در چنین هوایی.<br />صبح آفتاب نزده از خواب بیدار شدیم و آتش را دوباره برپا کردیم و چای و صبحانه نیمرویی مفصل بود که خوردیم ،در بین صبحانه مهمان آمد که گروهی بودند ده دوازده نفری پیر و جوان آمدند کمی استراحت کردند و زدند و رقصیدند و برف بازی کردند و روی تنه درخت با چاقو یادگاری نوشتند و پراکنده شدند هرکدام به سویی ، آخر هم سر از کارشان در نیاوردیم!<br />سعید و اسحاق،میترا و محدثه آماده شدند که صعود کنند من و مهدی و روح الله هم وظیفه سنگین نگهبانی از کمپ را به عهده گرفتیم!صعود بچه ها تا ظهر طول کشید که در این مدت مهدی و روح الله هیزم آوردند و من هم برنج درست کردم(شوید پلو با تن ماهی) سفره هم آماده که میترا و محدثه زودتر برگشتند و همگی وسایل غیر ضرور را جمع کردیم تا سعید و اسحاق هم برسند و برنج من هم آماده شود!<br />سعید و اسحاق هم به سلامتی برگشتند با پاهای خیس که نشان دهنده ی عمق برف در ارتفاع بود و کمی از سختی مسیر در انتهای کار گفتند و ناهار خوردیم و وسایل را کم کم جمع کردیم که آماده برگشت شویم.آفتاب روز دوم داغتر بود و کفشهای خیسمان را حسابی خشک کرد.مسیر برگشتمان را هم تا حدود زیادی خشک کرد.در مسیرهم با نشاط بودیم و خواندیم و خواندیم و یاد دوستان کردیم باز هم خواندیم تا رسیدیم به مینی بوسمان که آقای راننده از پشت پنجره اش داشت نگاهمان میکرد.<br /><br />ساعت چهار و چهل و دو دقیقه بعد از ظهر :<br />همه سوار مینی بوس شدیم و آقای راننده با شتابی مثال زدنی! به راه افتاد.در راه هم همه درباره برنامه ای که داشتیم صحبت کردیم و گفتیم و شنیدیم و کمی هم درباره برنامه بعدی که انشا الله باز هم در کنار هم باشیم.<br /><br />ساعت شش و پنجاه و نه دقیقه عصر :<br />من اولین نفری هستم که باید پیاده شوم،با بچه ها خداحافظی کردم و از مینی بوس پیاده شدم.باز هم پا گذاشتم روی این آسفالت بی روح زبان نفهم بدرد نخور....<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span><br /></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-42997886799644308722010-11-02T11:33:00.000-07:002010-11-02T12:26:55.325-07:00روزنگار 1389/8/11<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><br />ساختی<br /><br />پیکره ای که از خودت<br /><br />بزرگ تر بود<br /><br /><br /><br />کشیدی<br /><br />نعره ای که از خودت<br /><br />بلند تر بود<br /><br /><br /><br />برداشتی<br /><br />پتکی که از خودت<br /><br />سنگین تر بود<br /><br /><br /><br />زدی<br /><br />ضربه ای که از خودت<br /><br />محکم تر بود<br /><br /><br /><br />ریختی<br /><br />بر پهنه ای که از خودت<br /><br />وسیع تر بود<br /><br /><br /><br />حالا<br /><br />میگردی<br /><br />بدنبال<br /><br />تکه هایی<br /><br />که از خودت<br /><br />زیاد تر<br /><br />بود...<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-34313341245951839442010-10-30T11:36:00.000-07:002010-10-30T12:12:02.880-07:00روزنگار 1389/8/8<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />چقدر پیچیده مینمایاندید<br />و<br />چه زود ساده شدید<br /><br />چقدر بزرگ بودید<br />و<br />چه زود کوچک شدید<br /><br />چقدر ارزشمند بودید<br />و<br />چه زود بی ارزش شدید<br /><br />چه زود<br /><br />چه زود<br /><br />چه زود...<br /><br />ای خواستنی های من که چون کوه آمدید و چون دود رفتید<br /><br />دلم برایتان تنگ نشده<br /><br />دلم نمیخواهدتان<br />دلم نمیخواهدتان<br /><br />دلم هیچ چیز نمیخواهد<br />هیچ چیز<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />فقط ای کاش<br /><br />این نیشگون لعنتی هر روزه<br /><br />هرگز دردی نداشت<br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-3896238821406302412010-10-23T08:30:00.000-07:002010-10-23T09:01:56.218-07:00روزنگار 1389/8/1<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />حکایت ما حکایت آن گندمیست که میان دو سنگ بزرگ<br /><br />له میشود<br /><br />خرد میشود<br /><br />سخت است، در میانه بودن واقعا سخت است<br /><br />تحمل سنگینی سنگ بالایی و تماشای ساییده شدن سنگ زیرین<br /><br />سخت است<br /><br />گاهی فکر میکنم کاش سنگ زیرین آسیاب بودیم<br /><br />خیالمان تخت که پایین تری از ما وجود ندارد<br /><br />سنگ هم که بودیم و زبانمان هم دراز<br /><br />یا چه میشد اگر سنگ بالایی بودیم<br /><br />همه چیز زیر پایمان بود و ما بالاترین<br /><br />تمام این فکرها را که از سر میگذرانم<br /><br />باز به خودم امید میدهم که گندم اگر در میانه است<br /><br />سرانجام<br /><br />آرد میشود<br /><br />نرم میشود<br /><br />با آب همراه میشود و در آتش جان میگیرد و عاقبت<br /><br />نانی میشود<br /><br />اما سنگها، چه بالایی چه زیرین<br /><br />آنقدر میچرخند و میسایند و ساییده میشوند تا روزی تمام شوند<br /><br />تمام شوند<br /><br />بله سنگها تمام میشوند ولی گندم<br /><br />نه<br /><br /><br /></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:100%;"><br /></span></div></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-91630624156813245762010-10-21T10:40:00.000-07:002010-10-21T11:02:52.407-07:00روزنگار 1389/7/29<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><br />خدایـــــــــــــــــــــــا<br /><br />این چـِشِ پاک و این فلکسیبیلیتی رو از ما نگیـــــــر<br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-24657021900051994572010-10-18T19:46:00.000-07:002010-10-18T19:52:28.515-07:00یاران و یارانه<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />آن مرد مبلغ یارانه ها را اعلام کرد!<br /><br />یاران با همه جدیتشان به وجد آمده و در سماع شدند<br /><br />ما نیز انگشت حیرت به دندان گزیدیم!<br /><br />شیخ الرئیس با حالتی عاقل اندر سفیه!! از کارگاه خود بیرون شد و گفت:<br /><br />میخندید؟بایستی گریه کنید...<br /><br />زین پس قیمت شمع و پاره آجر به جهت صرفه جویی درمصرف برق و آب گران میشود<br /><br />یاران با شنیدن این حرف سینه چاک کردند و سرها به دیوار کوفتند<br /><br />ما نیز از خنده بنفش شدیم<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-90822826830719758482010-10-15T11:17:00.000-07:002010-10-15T11:31:36.753-07:00روزنگار 1389/7/23<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />نمیدانم<br /><br />لذتش بیشتر است یا ترسش<br /><br />هیجانش بیشتر است یا دلهره اش<br /><br />شیرینی اش بیشتر است یا تلخی اش<br /><br />منطقش بیشتر است یا احساسش<br /><br />خوابش بیشتر است یا بیداری اش!<br /><br />وقتی که مثل یک<br /><br />بند باز<br /><br />درست روی مرز بین<br /><br /><span style="font-size:130%;">واقعیت و رویا</span><br /><br />راه میروم<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-20727515913797117582010-10-08T10:52:00.000-07:002010-10-08T11:43:55.961-07:00روزنگار 1389/7/16<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />از سرما بدم می آید<br /><br />سرما توی دلم را خالی میکند<br /><br />این فصلهای سرد که شروع میشوند<br /><br />غمگین میشوم<br /><br />میروم فرو توی لاک خودم<br /><br />حاضرم هزار بار زیر تیغ آفتاب<br /><br />پوست بیاندازم<br /><br />ولی یکبار از سرما نلرزم<br /><br />این پاییز دیوانه و آن زمستان پیر خرفت<br /><br />کی تمام میشوند خدا میداند<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-67194801202619593182010-09-28T11:40:00.000-07:002010-09-28T12:15:11.133-07:00روزنگار 1389/7/6<div dir="rtl" style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />آخرش<br /><br />یه روز<br /><br /><span style="font-size:180%;">گم میشیم !</span><br /><br />میریم<br /><br />پی کارمون...<br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-24188311180462566172010-09-19T11:25:00.000-07:002010-09-19T11:34:48.955-07:00ماجرا<div style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br /></span><table style="text-align: left; margin-left: auto; margin-right: auto; font-weight: bold;" dir="rtl" cellpadding="5" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr align="center"><td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">بیا بیـــــــا که مرا با تو ماجرایی هست</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">روا بود که چنین بیحســــــاب دل ببری</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">مکن که مظلمه خلــــــق را جزایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">توانگران را عیبی نبـــــــــاشد ار وقتی</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">نظر کنند که در کــــــــوی ما گدایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">ز دوستــــــــــان نشنیدم که آشنایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">کسی نماند که بر درد مـــــــــن نبخشاید</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">کسی نگفت که بیرون از این دوایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">هزار نوبت اگر خاطرم بشــــــــــــورانی</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">از این طرف که منم همچنان صفایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">به دود آتش ماخـــــــــولیا دماغ بسوخت</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">هنوز جـــــــــــهل مصور که کیمیایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr align="center"> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">به کام دل نرسیدیم و جان به حلق رسید</span></nobr></td> <td style="width: 5%;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">و گر به کام رسد همچنان رجــــــایی هست</span></nobr></td> </tr> <tr> <td style="width: 45%; font-size: 14px; text-align: center;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">به جان دوست که در اعتقاد سعدی نیست</span></nobr></td> <td style="width: 5%; text-align: center;"><span style="font-size:100%;"> </span></td> <td style="width: 45%; font-size: 14px; text-align: center;" dir="rtl"><nobr><span style="font-size:100%;">که در جهان بجز از کوی دوست جایی هست</span></nobr></td> </tr> </tbody></table><div style="text-align: center; font-weight: bold;"> <span style="font-size:100%;"><br /></span></div><span style="font-size:100%;"><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-38123487000010321372010-09-17T08:24:00.000-07:002010-09-17T08:49:13.273-07:00این جمعه های دیوانه<div dir="rtl" style="text-align: center;"><br /><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >زنگهای بی احساس مدتیست به صدا در آمده اند<br /><br />چه گوشهایت را بگیری چه نگیری<br /><br />زمان رفتنت فرا رسیده<br /><br />سفر بزرگ<br /><br />آری<br /><br />در ماندنت<br /><br />چیزی جز فساد نیست<br /><br />رفتن هم ترس دارد و تنهایی و سرما<br /><br />کدام دل را به کدام دریا باید زد که حسرت و پشیمانی نماند؟</span><br /><br /><br /></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-18025916534299287792010-09-13T09:50:00.000-07:002010-09-13T10:00:16.399-07:00روزنگار 22/6/1389<div style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:100%;"><br />موش نیستم<br /><br />ولی<br /><br />میدانم<br /><br />بازی بلدی<br /><br />گربه وار<br /><br /><br /><br /><br /></span></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-43556540049160498152010-09-06T10:46:00.000-07:002010-09-06T10:57:54.674-07:00روزنگار 15/6/1389<div dir="rtl" style="text-align: center;"><br /><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >این چای لعنتی<br /><br />که از این </span><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" ><span style="font-size:180%;">تلخ </span>ترنمیشود<br /><br />لااقل<br /><br />تکه ای از <span style="font-size:180%;">دلم </span>را<br /><br />بردار و در آن <span style="font-size:180%;">حل </span>کن<br /><br /><span style="font-size:100%;">شاید</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">کمی</span><br /><br /><span style="font-size:180%;">شیرین </span>شود<br /><br /></span><br /></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-40153825387063340532010-09-04T07:06:00.000-07:002010-09-04T07:20:59.607-07:00روزنگار 13/6/1389<div dir="rtl" style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" ><br />حرف نگفته داری؟<br /><br />سوال بی جواب داری؟<br /><br />بغض فرو خورده داری؟<br /><br />فحش و ناسزای در دل مانده داری؟<br /><br />صبر کن!<br /><br />در میا<span style="font-size:180%;"> دو </span>آیینه بایست<br /><br />حال<br /><br />هر آنچه میخواهی بگویی بگو<br /><br />به آنچه باید،میرسی</span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><br /></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3669932770314095230.post-7806160676003627152010-08-30T08:18:00.000-07:002010-08-30T08:22:10.979-07:00...<div dir="rtl" style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" ><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:100%;" >آهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــای!<br /><br />معدنچیان شیلیایی<br /><br />ای کــــــــــــــــــــــــــاش<br /><br />من هم در کنار شما بودم</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></div></div>عليرضاhttp://www.blogger.com/profile/03978160499701586737noreply@blogger.com2